صدای پایش آرام آرام به گوشم می رسد
چیک چیک گونه ام را بوسید
نم نم از گوشه چشمم چکید
باز هم خاطراتم زنده شد
من و تو به یاد باران یا شاید به یاد تو ، من و باران
فرقی نمی کند
چه در کنارم باشی چه در کنارش باشی
زیر باران یاد تو مرا خیس می کند !
داور قلبم نه سوت دارد نه کارت قرمز
راحت باش تا دلت می خواهد خطا کن
اگر پیراهن یوسف علاج درد یعقوب است
علاج درد ما هم دیدن یاران محبوب است
استاد بهم گفت چرا نیومدی سرکلاس؟
گفتم استاد کلاستون با خوابم تداخل داشت
نتونستم بیام
بهانه می تراشی و مرا عذاب می دهی
به روح بی قرار من تو اضطراب می دهی
دلم پر از گلایه ها تنم اسیر درد و خون
ولی تو قهر با دلم برای لحظه ی مکن
گرچه کردم ذوقها از آشنایی های او
انتقام از من کشید ، آخر جدایی های او . . .
تا که بودیم ، نبودیم کسی
کشت ما را غم بی هم نفسی
تا که خفتیم همه بیدار شدند
تا که مردیم همگی یار شدند
قدر آن شیشه بدانید که هست
نه در آن لحظه که افتاد و شکست
زتو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران
رفتم از کوی تو لیکن عقب سر نگران
ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی
تو بمان و دگران وای به حال دگران
فرقی نمی کند! بگویم و بدانی!
یا نگویم و ندانی!
فاصله، دورت نمی کند
وقتی در بهترین جای اندیشه ام جا داری